Schrik
Ochtend in de dreef,
klim van licht en kleur en geur
al wat ik je geef
Ver een lijn zwanen,
krijsend, trompend als baken
ik volg het tanen
Mijn ademspoor kwijnt
vol letters, beelden, namen
schrik om wat verdwijnt
Jij en ik rafels
in de ijle koude lucht
verweven in de tijd
Comments
Post a Comment