Scheldedijk
Stormwind op de dijk
schepen tornen op hun weg
naar herinnering
Ik vecht tegen tij,
het spoelt over mijn dromen
woelt in wonden
Je stoel blijft nu leeg,
je vindt mijn hand niet meer weer
mijn tranen, water
Ik houd je stoel vrij
wachtend op de blijde zon
die je tranen kust
dan zien we jou weer
je laaft je verre tochten
als golven van tijd
Jouw stoel naast mijne
telkens vonden we troost hier
water wist ons leed
Onze trouwe plek
hand in hand zo geweven
innig land en zee
Comments
Post a Comment